مدح و ولادت امام جواد علیه‌السلام
شاعر : امیر عظیمی
نوع شعر : مدح و ولادت
وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
قالب شعر : غزل
ای که از دست کریمت خیر و برکت می‌رسد هر کسی شد سائل جودت به عزّت می‌رسد
تو نـشان دادی که در آل امیرالـمؤمنین ز امر حق بر کودکانش هم امامت می‌رسد
از «رضا» باید «جوادی» اینچنین یابد ثمر از قیامت انتظاری جز قیامت می‌رسد؟!
ظرف عقل آدمی از درک جودت عاجز است بر امامان از تو وقتی که محبّت می‌رسد
من خودم را می‌شـناسم مسـتحق نـقـمتم از تو اما سمت من هر بار نعمت می‌رسد
من اگر از تو فـقـط دنیا بخـواهم باخـتم بس که از معنای جودت معنویت می‌رسد
لطف ابراهـیم چـشـمانت به من آموخته دست بر دامان تو روزی به خُلّت می‌رسد
وای بر دستی که یک دفعه به سمتت رو نزد بیشتر در روز حسرت، او به حسرت می‌رسد
شاعری بیتی برایت گفت و رفت، اما بر او از علی موسی‌الرضا صدبار خلعت می‌رسد
زائر مشهـد شدم دیدم که از باب الجواد بیـشتر از پیش بر زائر عـنایت می‌رسد
یابن سلطان خـراسان! از پر قـنـداقه‌ات به علی‌اصغر قسم آدم به دولت می‌رسد
|